Muzyka i słowa: Andrzej Janusz
Wraz z tysiącem innych statków
wypłynęłaś w niewiadomym Ci kierunku,
Wiatr pchnął Twe marzenia w wielki żagiel zapomnienia.
Byłaś ciągle zagubiona w rozpędzonym szarym świecie.
Teraz płyniesz swoim statkiem oszukując czas i życie,
I oddalasz się powoli w zapomnieniu gubiąc życie.
Aaaaa...Zagubieni...
I posyłasz ciche prośby na niewinnych płatkach róży,
Potem czekasz na odpowiedź, która nigdy nie nadchodzi.
Porzucasz swe marzenia tak jak zbędny życia balast.
Płynąc dalej swoim statkiem oszukując czas i życie,
I oddalasz się powoli w zapomnieniu gubiąc życie.
Aaaaa...Zagubieni...